
Native Hens (నాటు కోళ్లు) అనే పదానికి తెలుగు పల్లె ప్రజల జీవితంలో ఎంతో ప్రాధాన్యత ఉంది. పట్టణాల్లో పెరిగిన చికెన్ కంటే నాటు కోడి మాంసం రుచి, పోషకాల పరంగా ఎప్పుడూ ప్రత్యేకమే. అలాంటి నాటు కోళ్లు ఒకటి కాదు, రెండు కాదు, ఏకంగా రెండు వేల వరకు ఒక్కసారిగా తమ గ్రామంలో ప్రత్యక్షమైతే, ఆ గ్రామ ప్రజల ఆనందం ఎలా ఉంటుంది? ఊహించని అదృష్టం తలుపు తట్టినప్పుడు వచ్చే సంతోషం ఎల్కతుర్తి గ్రామస్తులది. హనుమకొండ జిల్లా ఎల్కతుర్తి గ్రామం ఈ మధ్యకాలంలో వార్తల్లో నిలిచింది. దీనికి కారణం మరేదో కాదు, రోడ్డుపై లక్కీ ఛాన్స్గా లభించిన సుమారు 2000 నాటు కోళ్లే. ఒక్కరోజులోనే ఆ గ్రామం పండుగ వాతావరణాన్ని తలపించింది. ఈ అనూహ్య ఘటన తెలుగు రాష్ట్రాల్లో అందరి దృష్టిని ఆకర్షించింది.

సిద్దిపేట-ఎల్కతుర్తి రహదారిపై గుర్తు తెలియని వ్యక్తులు రెండు వేల వరకు ఉన్న Native Hensను రోడ్డుపై వదిలి వెళ్లిపోయినట్లు సమాచారం. అవి ఎక్కడి నుంచి వచ్చాయి, ఎందుకు వదిలివెళ్లారు అనే ప్రశ్నలకు సమాధానం దొరకనప్పటికీ, గ్రామస్తులు మాత్రం ఈ అదృష్టాన్ని పండుగలా మార్చుకున్నారు. మొదట్లో ఒకటి, రెండు కోళ్లను చూసిన గ్రామస్తులు, తర్వాత వాటి సంఖ్య వేలల్లో ఉండటంతో ఆశ్చర్యపోయారు. ఈ విషయం దావానలంలా గ్రామం మొత్తం పాకడంతో, పిల్లాపాపలతో సహా అందరూ కోళ్లను పట్టుకోవడానికి పొలాల చుట్టూ గుమిగూడారు. ఎవరికి దొరికినన్ని వారు పట్టుకున్నారు. కొందరు రెండూ, మూడూ తీసుకుంటే, మరికొందరు పదికి పైగా కోళ్లను చాకచక్యంగా పట్టుకుని ఇంటికి చేరారు. ఊహించని ఈ సంపద గ్రామస్తుల మొహంలో వెయ్యి వాట్ల కాంతిని నింపింది.
Native Hens రాకతో గ్రామంలోని ప్రతి ఇంటా నాటు కోడి కూర ఘుమఘుమలాడింది. పల్లెటూరిలో కోడి కూర వండుకోవడం అనేది మామూలు విషయం కాదు; అది ఒక ప్రత్యేకమైన సందర్భం, ఆప్యాయతను పంచుకునే వేడుక. ఇంటిల్లిపాది, బంధుమిత్రులతో కలిసి అద్భుతమైన నాటు కోడి వంటకాలను తయారుచేసుకుని ఆరగించారు. సాధారణంగా, పండుగలు, పబ్బాలు లేదా ఇంట్లో ఏదైనా శుభకార్యం జరిగినప్పుడు మాత్రమే ఇటువంటి వంటకాలకు ప్రాధాన్యత ఉంటుంది. కానీ, ఈ అనూహ్య ఘటనతో ఎల్కతుర్తిలో ఒకరోజు ముందే పండుగ వాతావరణం నెలకొంది. ఈ కోళ్లు ఎవరివి, వాటిని ఎందుకు వదిలిపెట్టారు అనే విషయంపై చర్చలు జరుగుతున్నప్పటికీ, ఆ రోజు గ్రామస్తుల ఆనందం ముందు ఆ ప్రశ్నలు చిన్నవైపోయాయి. కొందరు తమ జీవితంలో ఎప్పుడూ ఇంత పెద్ద మొత్తంలో నాటు కోడి మాంసాన్ని వండుకుని తినలేదని సంతోషపడ్డారు.

Native Hens అంటే పల్లె ప్రజలకు కేవలం మాంసం మాత్రమే కాదు, అది గ్రామీణ జీవన విధానంలో భాగం. నాటు కోళ్ల పెంపకం అనేది ఒక చిన్నపాటి ఇంటి ఆదాయ వనరు కూడా. సహజ పద్ధతిలో పెరిగే ఈ కోళ్లకు వ్యాధి నిరోధక శక్తి ఎక్కువ, పోషక విలువలు అధికం. (నాటు కోళ్ల పెంపకం గురించి మరింత సమాచారం తెలుసుకోవడానికి ఈ ప్రభుత్వ పోర్టల్ను సందర్శించవచ్చు.) ఆహారంలో నాటు కోడి మాంసం తీసుకోవడం వల్ల ఆరోగ్యానికి ఎంతో మేలు జరుగుతుందని అంటారు. అందుకే వీటి ధర కూడా మార్కెట్లో ఎప్పుడూ ఎక్కువగా ఉంటుంది. ఇలాంటి విలువైన్ Native Hensను ఎవరైనా అంత పెద్ద మొత్తంలో వదిలేసి వెళ్లారంటే, దానికి ఏదో బలమైన కారణం ఉండే ఉంటుందని స్థానికులు ఊహిస్తున్నారు. కొందరు, వ్యాధి భయంతో పౌల్ట్రీ యజమానులు వదిలేశారని అనుకుంటే, మరికొందరు లారీలో తరలిస్తుండగా ప్రమాదవశాత్తూ తప్పించుకున్నాయని భావించారు. కారణం ఏమైనప్పటికీ, ఎల్కతుర్తి ప్రజలకు మాత్రం ఇది గొప్ప అదృష్టాన్ని తెచ్చిపెట్టింది.
ఈ ఘటనతో ఎల్కతుర్తి గ్రామం పేరు జిల్లా మొత్తం ప్రాచుర్యం పొందింది. ఈ సంఘటన గ్రామస్తుల మధ్య బంధాలను మరింత పటిష్టం చేసింది. దొరికిన కోళ్లను ఇరుగు పొరుగువారితో పంచుకోవడం, కలిసి వండుకుని తినడం అనేది పల్లెటూరి సంస్కృతికి నిదర్శనం. ప్రతి చిన్న సందర్భాన్ని కూడా ఒక పండుగలా మార్చుకునే మనస్తత్వం తెలుగు ప్రజల సొంతం. ఈ సంఘటన కూడా ఆ గ్రామంలోని సమిష్టి జీవనానికి, ఆనందాన్ని పంచుకునే గొప్ప మనసుకు ఉదాహరణగా నిలిచింది. నాటు కోడి కూర వండుకునే విధానంలోనూ ప్రాంతాన్ని బట్టి మార్పులు ఉంటాయి. తెలంగాణలో వండే ఉలవచారు నాటు కోడి పులుసు రుచిని మరెక్కడా పోల్చలేము. (తెలుగు వంటకాల గురించి తెలుసుకోవాలంటే ఇక్కడ చూడండి).

ఈ అసాధారణ సంఘటన మనకు ఒక విషయాన్ని స్పష్టం చేస్తుంది: చిన్న చిన్న ఆనందాలు, అనుకోని లబ్ధి కూడా జీవితంలో ఎంతటి ఉల్లాసాన్ని నింపుతాయో. రెండు వేల Native Hens లభించడం అనేది ఒక గ్రామానికి ఒకేసారి భారీ లాటరీ తగిలినంత అదృష్టంతో సమానం. ఈ కోళ్ల విలువ మార్కెట్లో లక్షల రూపాయల్లో ఉంటుంది. అందుకే ఈ గ్రామస్తులు నిజంగా లక్కీ ఛాన్స్ కొట్టేశారని అందరూ అంటున్నారు. ఈ వార్త విని, ఇతర గ్రామాల ప్రజలు సైతం తమ గ్రామాల్లో కూడా ఇలాంటి అనూహ్య సంఘటనలు జరిగితే బాగుండని సరదాగా చర్చించుకోవడం మొదలుపెట్టారు.
ఎల్కతుర్తి గ్రామం యొక్క పాత చరిత్ర, సంస్కృతి గురించి తెలుసుకోవడానికి మా వెబ్సైట్లో ఉన్న ఈ కథనాన్ని చదవవచ్చు. ఈ గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో ప్రజలు ప్రకృతితో, పశుపక్షాదులతో ఎంతటి అనుబంధాన్ని కలిగి ఉంటారో ఈ సంఘటన ద్వారా తెలుస్తుంది. ప్రతి ఇల్లూ ఒక చిన్నపాటి ఫామ్ లాగే కనిపిస్తుంది, అక్కడ కోళ్లు, మేకలు, ఆవులు వంటివి ఇంటి సభ్యుల్లాగే కలిసి జీవిస్తాయి. Native Hens పెంపకం అనేది ఆర్థిక అవసరాలను తీర్చడమే కాకుండా, కుటుంబానికి ఆరోగ్యకరమైన ఆహారాన్ని కూడా అందిస్తుంది.
ఇలాంటి సంఘటనలు సాధారణంగా సినిమాల్లో, కథల్లో మాత్రమే చూస్తుంటాం. కానీ, ఎల్కతుర్తిలో ఇది నిజంగా జరిగింది.
Native Hens ఉదంతం, కొద్దిరోజులు ఈ గ్రామం యొక్క గుర్తింపుగా మిగిలిపోవడం ఖాయం. పండుగ వాతావరణం, మాంసం వాసన, కోడి పులుసు రుచి… ఇవన్నీ కలిసి ఆ రోజును ఎల్కతుర్తి ప్రజల మనస్సుల్లో చిరస్మరణీయంగా నిలిపాయి. ముఖ్యంగా, ఈ ఉదంతం తర్వాత గ్రామంలోని పిల్లల ముఖాల్లో ఆనందం వెయ్యి రెట్లు పెరిగింది. పరుగెత్తుతూ, పట్టుకుంటూ వారు చేసిన అల్లరి అంతా ఇంతా కాదు.

గ్రామీణ జీవనంలో ఇటువంటి ‘లక్కీ ఛాన్సులు’ చాలా అరుదుగా తారసపడతాయి. ఎల్కతుర్తి ప్రజలు మాత్రం ఈ అవకాశాన్ని సద్వినియోగం చేసుకుని, ఒక రోజు మొత్తం ఆనందంలో మునిగిపోయారు. ఈ కథనం పూర్తిగా చదివిన తర్వాత, తెలంగాణ పల్లె జీవితం యొక్క సరళత, సహజత్వం మీకు అర్థమవుతాయి. ఇలాంటి సంఘటనలు గ్రామీణ ప్రాంతాల గొప్పదనాన్ని, ఒక చిన్న వార్త కూడా ఎంతటి సంతోషాన్ని ఇవ్వగలదో తెలియజేస్తాయి. ఈ ప్రాంత ప్రజల జీవనశైలిని, వారి సంస్కృతిని మరింత లోతుగా అర్థం చేసుకోవడానికి తెలంగాణ పల్లె జీవితంపై మా ప్రత్యేక వ్యాసాన్ని చదవగలరు. ఈ Native Hens ఉదంతం, సామాజిక మాధ్యమాలలో కూడా వైరల్ అయ్యింది, ఇది ఎల్కతుర్తి గ్రామానికి కొత్త గుర్తింపుని తెచ్చిపెట్టింది.

ఈ అసాధారణ ఘటన వెనుక అసలు రహస్యం ఏమిటనేది పూర్తిగా బయటపడకపోయినా, ఈ ‘అనవసరమైన’ ప్రశ్నల గురించి ఆలోచించకుండా, ఆ లక్కీ ఛాన్స్ను ఆస్వాదించిన ఎల్కతుర్తి ప్రజల ధోరణి మెచ్చుకోదగినది. ఇలాంటి అదృష్టం మళ్ళీ ఎప్పుడు వస్తుందో తెలియదు, కానీ ఆ రోజు మాత్రం ఎల్కతుర్తి గ్రామానికి ఒక చిరస్మరణీయమైన రోజుగా నిలిచిపోయింది. రెండు వేల Native Hensను ఉచితంగా పొందడం అనేది ఎవరికైనా కల లాంటిదే. ఈ మొత్తం ఉదంతం, కేవలం ఒక వార్తగా కాకుండా, ఒక ఆనందకరమైన జ్ఞాపకంగా మిగిలిపోయింది. ఆ రోజు ఎల్కతుర్తి గ్రామం యొక్క ప్రతి అణువూ ఆనందంతో, నాటు కోడి కూర సువాసనతో నిండిపోయింది. జీవితం అప్పుడప్పుడూ ఇచ్చే ఇలాంటి చిన్నపాటి ఆశ్చర్యాలు, కష్టాల్లో ఉన్న మనిషికి కూడా కొంత ఊరటనిస్తాయి. ఈ అద్భుతమైన సంఘటన Native Hens యొక్క ప్రాముఖ్యతను, గ్రామీణ ప్రజల అదృష్టాన్ని మరోసారి చాటి చెప్పింది.






